Een nieuwe horizon tegemoet
We hebben een caravan. Ik kan het zelf ook nog steeds niet geloven. We hebben nu bijna een jaar ons huisje op wielen en nog steeds moet ik er een beetje aan wennen. Niet omdat ik nog nooit gekampeerd heb, mijn hele jeugd hebben we op de camping gestaan, maar omdat ik even moet schakelen. En dat 'even' duurt dus al bijna een jaar. Zo zie ik ons met maximaal 100 km per uur richting Zuid-Europa rijden, moeten we met zo'n 100 -of meer- andere campinggasten het sanitair delen en voorzie ik kleine (of grote) onenigheden wanneer we samen de voortent op gaan zetten. Ja, de tijd van 'koffers inpakken en gaan' is voorbij.
Nu vraag je je vast af: waarom heb je dan die caravan? Omdat ik ook weet dat dit mini-huisje ons zoveel gaat brengen. We kunnen nu heerlijk spontaan (en betaalbaar;) met het gezin weekenden weg. Gewoon last minute: eerst het weer afwachten en dan pas boeken. Er is namelijk altijd wel ergens een kampeerplek vrij. Ook kunnen we de caravan ergens neerzetten waar ik samen met een vriendin kan relaxen of... misschien ga ik wel een paar dagen alleen weg. Wandelingen maken, boeken lezen maar ook laptop mee, werken, aan de studie... mijn eigen 'schrijfhutje'. Oneindige mogelijkheden dus! Deze gedachtes maken mij blij en zo begin ik langzaam weer aan het campingleven te wennen.
En om er echt klaar voor te zijn, heb ik afgelopen april nog een weekje Italië geboekt... met het vliegtuig. Ik zat aan tafel met mijn laptop en zag online een mooie aanbieding voorbijkomen. Voor ik het wist had ik de tickets geboekt en twee weken later zaten we op een prachtige plek in Zuid-Italië, zo'n 1700 km hier vandaan. Een casa MET een kampeerplek, vertelt de eigenaar. En terwijl we in Abruzzo zitten, kijk ik Mark aan. Met 100 km per uur kunnen we er met de caravan in een kleine 20 uur zijn... In stilte weet ik zijn antwoord al: hij ziet ons al de hele reis op de rechter rijbaan rijden met twee schreeuwende kinderen achterin. Nee, we beginnen binnenkort maar eens met een camping in Nederland en we zien nog wel waar we in de zomervakantie terechtkomen. En dat vind ik dus een heerlijk idee: met ons huisje op wielen kunnen we zoveel plekken gaan ontdekken, we gaan een nieuwe horizon tegemoet!
