De perfecte vakantie waarin niks misgaat?

Jeetje, 8 juli schreef ik de mijn laatste blog over 'Samen in de klas of apart?' en half juli kwam ons eerste Tweelingmagazine uit! En nu, nu is het alweer eind augustus en is de zomervakantie bijna voorbij. Onze eerste lange zomervakantie is omgevlogen en ik moet zeggen: ik vind het best jammer dat deze heerlijke vrije dagen straks weer worden ingeruild voor dagen met een strak ritme en volle agenda's. Natuurlijk weet ik ook dat ik na een week denk; een beetje ritme is wel weer fijn, meer tijd voor mezelf en om mij te richten op nieuw werk. Wat ik overigens ook mega spannend vind, maar heel veel zin in heb! Met een bak energie begin ik aan een nieuwe fase. Die energie hebben we opgedaan in Italie, want dat was erg fijn. Je hebt de plaatjes misschien wel voorbij zien komen op Instagram. Deze zien er natuurlijk uit als een-perfecte-vakantie-waarin-niks-misgaat. Ik kies er ook bewust voor om vooral het mooie in ons leven te laten zien en hoe waardevol het tweelingmoederschap is. Vol positiviteit gaan we dit avontuur aan, everyday. Toch zijn er ook momenten dat het best heftig is, waarin het even niet gaat zoals je graag zou willen en waarbij de zorgen (dubbel) groot zijn. Ik denk voor iedere (tweeling)ouder herkenbaar?

Zo begon ook onze vakantie, met zorgen en hectiek. Alles behalve uitgerust kwamen we dan ook in ons geliefde Italie aan. Onderweg werd Femm ziek. Zo ziek dat de arts gebeld is en zij besloten dat we door moesten naar het kinderziekenhuis in Offenburg in Duitsland. Het is heftig om je meisje zo ziek te zien, om niet te weten wat er aan de hand en daarbij vooral ook de onrust omdat je in een ander land bent (en laat mijn Duits nou ook nog eens behoorlijk slecht zijn...). Gelukkig ging het snel wat beter en met medicijnen konden we verder. Maar alles is dan zo onzeker. Onze vakanties starten over het algemeen met een ziekenhuis- of artsbezoek en dat is niet fijn weggaan en maakt je als ouder erg onzeker.

Eerlijk is eerlijk, doordat ik twee dagen voor mijn vakantie afscheid had genomen op mijn werk besefte ik wel direct dat ik mij voor 100% kon focussen op mijn kind, dat zij nu alle aandacht nodig had en dat ik geen andere verantwoordelijkheden had op dat moment. Toch een bepaalde rust want als manager was ik iedere dag bezig met mijn werk en voelde ik een enorme verantwoordelijkheid waardoor de balans af en toe zoek was. Dit speelde natuurlijk mee bij de keuze die ik heb gemaakt om te stoppen. Net twee dagen voor ons vertrek naar Italie nam ik dan ook afscheid op mijn werk. Na super lieve woorden van collega's en mooie cadeaus trok ik met een lach en traan de deur dicht van de de locatie waar ik 3 jaar met hart en ziel had gewerkt. Wat hebben we samen hard gewerkt aan een groeiende organisatie waarbij werkplezier en open communicatie onmisbaar is: 'Communicatie komt van binnenuit, dan kan je het pas echt uitstralen'. Hier geloof ik echt in. En dat is ook iets waar ik mee verder wil. Veel geleerd en met een tas vol bagage ga ik verder, daar ben ik dankbaar voor!

Maar goed, vakantie... Even helemaal geen werk en 3 weken met het gezin in Italie. Een huisje op een fijne camping aan zee. We hebben genoten, gelukkig ging het met Femm snel beter, en weet je wat ook zo lekker was: de meisjes hielden vanaf de 2e dag Siesta. Dus met een middagslaapje konden ze 's avonds lekker mee naar een stadje of uiteten. Echt super fijn en helemaal zoals ik had gehoopt (meestal loopt het dan net anders maar nu niet ;). We hebben veel gezien en gedaan, tijd gehad voor elkaar. We liepen zo naar de zee en de meisjes hadden de nieuwe bikini's van Ockyz aan. Super leuk, ze waren er zo trots op. En wat ik ook zo'n fijn idee vond: ze hadden de armbandjes met telefoonummer van Sieraadjes&Zo om. Het gaf rust dat ze altijd mijn telefoonnummer bij zich hadden. Van die plastic bandjes willen ze vaak weer af maar deze kralenbandjes vonden ze leuk en daardoor bleven ze ook om. Handige tips dus voor als je nog op vakantie gaat met je kleintje(s).

En, wij hebben voor het eerst echt rustig kunnen gaan uiteten. We hebben een leuke bar opgezocht waar een kinderspeeltuin bij zat, ideaal! En we zaten bij toeval bij een restaurant met een soort van 'oppas' die de kindjes vermaakt door met ze te knutselen en spelen. Ook super fijn want zo kan je iets langer tafelen. En extra luxe was dat mijn ouders een deel van de vakantie er ook waren dus ook hebben we samen een avond weg kunnen gaan en culinair uiteten geweest.

De energie is dus weer terug en kijk uit naar nieuwe plannen voor Tweelingmama en mijn bedrijfje meersocial. De komende tijd zal in het teken staan van netwerken. Misschien kan jij iets betekeken voor Tweelingmama? Wil je wellicht een bijdrage leveren door een blog te schrijven? Kan ik je een keer interviewen of heb je producten / diensten die een plekje bij Tweelingmama verdienen? Stuur ons even een mailtje naar wendy@meersocial.nl of contact ons via deze website. Ik zou het leuk vinden om onze Tweelingmama Community verder te laten groeien.

Liefs, Wendy Tweelingmama