Drie generaties eeneiige tweelingen
Hoe bijzonder is dat?!
Marleen (31) is samen met Nils (32) en heeft twee jongens Nick en Jordy van 15 maanden oud. En zij is niet de eerste met een tweeling in de familie. Nick en Jordy zijn de derde eeneiige tweeling op een rij! Hoe bijzonder dit is vertelt Marleen in haar blog. Na een jaar zwanger We zijn bijna een jaar aan het proberen om zwanger te mogen worden. Ik krijg continu de vraag, willen jullie kindjes? Het wordt wel tijd he? En ik denk: jullie moesten eens weten hoe graag wij dat willen... En dan... Ik voel me niet zo lekker, toch maar weer eens testen. En ja, we zijn zwanger. Wat een geluk! Ik ben misselijk, misselijk, en alleen maar misselijk. Mensen maken grapjes: 'Misschien zitten er wel twee kindjes in je buik, want je bent wel echt ziek.' Nee joh, dat zal toch niet??
Met 9 weken hebben we eindelijk een echo, de echoscopiste zette het echoapparaat op mijn buik en we zagen het gelijk. Mevrouw haalde dat ding nog een paar keer over mijn buik en zei: 'Ik heb een verrassing!' Wij zeiden: 'Het zijn er 2 hè?' Dit beaamde zij. Mijn reactie kan ik me nog heel goed herinneren, ik hoef maar één keer zwanger te zijn!! Ze bekeek alles goed en het zag er goed uit. Alle testen waren goed en met 14 weken hebben we een geslachtsbepaling gedaan: twee jongens! Wat een gek idee, twee jongens... Mijn tweelingzusje was op dat moment ook zwanger, maar van een meisje en mijn oudere zus heeft ook vier meisjes. En wij krijgen jongens! Ik wilde ook heel graag jongens, dat hoopte ik. Wat zijn we benieuwd!
Mijn tweelingzus, mijn allerbeste vriendin
Ik krijg een tweeling en ben er dus zelf een van een tweeling. Mijn tweelingzus is van jongs af aan mijn allerbeste vriendin. We waren altijd samen: samen in de klas, samen spelen met vriendinnen, samen op scouting, samen op turnen, samen ruzie maken, met anderen. Maar niet met elkaar, want dat konden we niet. Als kind hadden we wel eens ruzie met elkaar, maar nooit langer dan 5 minuten. Dan moesten we het goed maken en gingen we weer verder met samen spelen.
Op de basisschool hadden we het moeilijk, we hadden het 'gelukkig' samen moeilijk. We hebben een heftige tijd gehad op de basisschool omdat we anders waren: we waren dun, dus dan word je gepest. 'We zijn bang om jullie te schoppen, we zijn namelijk bang dat we jullie breken', was een opmerking die we regelmaat hoorden. Maar na 15.30 uur gingen we samen naar huis. Misschien waren ze wel jaloers omdat we elkaar hadden? Ik weet het niet... Ik ben benieuwd hoe de band tussen onze jongens is straks...
De tweelingband tussen broers
En we gaan dus nog even door... Ik heb een tweeling en een tweelingzus maar mijn papa is ook een eeneiige tweeling. Hoe de band met zijn broer is? Ze hebben samengewerkt, tegenover elkaar gewoond en zij zien elkaar nog steeds, bijna, elke dag. Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren dat ik, op ongeveer zesjarige leeftijd, naar papa op zijn werk ging. Ik zag hem daar staan en rende op hem af: ik vloog papa in zijn armen! Dacht ik... want toen zei hij: 'Hoi lieverd'. Ik schrok me een ongeluk... dat was papa niet, dat was ome Cor!
We zien onze oom en papa nog steeds heel vaak. Wij vinden het allemaal super bijzonder, 3 generaties tweelingen: twee jongens, twee meiden en twee jongens.
En dan ben je zelf tweelingmama!
Maar even terug naar onze jongens. Op 21 november 2014 zijn Nick en Jordy geboren. Onze kanjers! Wat was het begin heftig. Ik heb een slechte start gehad toen zij net in ons leven kwamen. Ik was oververmoeid door mijn zwangerschap, door mijn bevalling (totaal ruptuur) en door de stress... Nu zijn jullie alweer 15 maanden. Ik zie de band die jullie samen hebben, een maatje voor het leven, voor altijd!
Wat ik nu zie is dat ze zich samen verplaatsen door de kamer, Nick speelt in de keuken, Jordy kruipt er achteraan. Als Jordy verdrietig is, en hij is lang verdrietig, dan komt Nick erbij en geeft hem een kusje. Samen zijn is gezellig, als één van de twee kort slaapt, dan speelt hij minder omdat bij elkaar zijn zo vertrouwd is. Nick is net na zijn eerste verjaardag opgenomen in het ziekenhuis, hij had een luchtweginfectie, Ik bleef bij Nick om hem te verzorgen en mijn partner was thuis bij Jordy, Jordy sliep super onrustig de eerste nachtjes alleen thuis. Na 3 nachtjes huilde hij bijna de hele nacht, hij miste zijn maatje echt! Elke dag ging hij bij zijn broertje en bij mij op bezoek. Ik kreeg dan een knuffel en hij ging dan lekker met zijn broertje spelen, Nick leefde weer helemaal op, elke keer dat Jordy kwam.
Die bijzondere band heb ik ook met mijn zus. We zijn nu 31 jaar. We hebben beiden een relatie en hebben allebei twee fantastische kids waar we super gelukkig mee zijn. Soms zou ik willen dat we elkaar vaker zagen, we hebben het zo druk... Maar ik weet: dat komt wel weer!
Zitten er bij jou in de familie ook meer tweelingen? Wij zijn benieuwd!
P.S. Volgende maand vertelt Marleen over haar zwangerschap. Blijf haar volgen!
