Afscheid nemen van veel 'kleins'

"Pak je mijn hand of ga je zelf? Ik merk dat ik soms vergeet dat onze meiden alweer 6 jaar zijn. Dat ze het vaak zelf kunnen, het zelf weten en dat ze zelf gaan. Het loslaten... meestal lukt het maar och, wat houd ik ze ook nog graag vast. In mijn ogen blijven ze mijn kleine meisjes. Zo lijkt het moment dat ik voor het eerst met ze naar buiten ging als de dag van gisteren maar het is vandaag dus precies 6 jaar geleden."

Dit postte ik op 6 december op Instagram. Ik krijg veel '2014 herinneringen' op social media en iedere keer ga ik even terug in de tijd. Steeds neem ik afscheid van veel 'kleins' en dan bedoel ik van de tijd toen Maud en Femm klein waren, van de dingen die ze deden, zeiden en wat ze nodig hadden... Zo worden vanavond de wipstoeltjes opgehaald, verkocht via Instagram aan een leuke tweelingmama in spe. Hoe fijn is het dat je anderen blij kunt maken met de spullen en toch, telkens is het weer even slikken bij de gedachte dat deze tijd dus nooit meer terugkomt. De wipstoeltjes gebruiken we natuurlijk al jaren niet meer (zou wat zijn als ze er pas geleden nog in lagen ;) en toen schiet dan door mijn hoofd hoe ze hier dagelijks in lagen als twee mini mensjes als ik ze de fles tegelijk gaf. Wat moest ik ook slikken toen de kinderwagen de deur uit ging, bijna vier waren ze en wat hadden we met die buggy kilometers gemaakt. .