"Je krijgt je oude leventje weer terug"

“Als straks je kinderen allemaal naar school gaan, heb je je oude leventje weer terug!!” De schoolpleinmoeder die me dat mededeelde, heeft me enorm geïnspireerd. Kijkend in de bakfiets, moet ze gedacht hebben dat ik heel ongelukkig ben? Terwijl daar toch op dat moment drie heel keurige koorknaapjes zaten, die niet bewogen (weer voor dikke jassen en sjaals) en die nog eens heel tevreden waren op dat moment. Vrolijk wachtend op hun grote zus, die bijna uit school kwam.

Maar ik vroeg me ook gelijk af wat ze dan bedoelde? Uitslapen met een kater? Op de bank hangen en series kijken? Werken bij twee baantjes zodat ik maximaal kan gaan stappen elke week... Of zoeken naar de liefde van mijn leven? Man man, dat was op zich al een uitputtingsslag! Of nog een studie proberen? Beetje aanklooien en iedere zaterdag en zondag in de stad peperdure broodjes eten als lunch en dan de rest van de week zuinig aan doen?

Als ik dan nadenk over mijn “oude” leventje, wil ik dat nu echt niet terug. Wat moet ik in vredesnaam doen om te voorkomen dat over 3 jaar ineens mijn oude leventje weer begint?!

Gekheid natuurlijk, maar het is niet de eerste keer dat ik zoiets hoor. Net als de woorden: "Dit zijn de tropenjaren, over 19 jaar wordt het weer leuk!” Serieus?! Het is nu al leuk, ook wel eens niet, maar ik moet iedere dag om mijn kinderen lachen en ik krijg heel veel pindakaas high fives en snotzoenen, bloedlippen en wiebeltanden. Ik maak nog steeds wekelijks dingen voor het eerst in mijn leven mee. En de leuke dingen uit mijn “oude leven”, heb ik eigenlijk meegenomen