Een tweeling, een (syn)droom?

Thijs en Barrie zijn een twee-eiige tweeling. Soms vraag ik mij af of ik ze met recht wel een tweeling mag noemen. Het is allemaal de schuld van dokter Nino.

We hebben onze jongens 9 jaar geleden gekregen door terugplaatsing van twee “imperfecte” embryootjes. Dus geen spontane tweeling, eigenlijk gewoon twee individuen die toevallig tegelijkertijd in de baarmoeder hebben gezeten.

De één zag er in het glazenschaaltje van de IVF arts nog redelijk uit qua vorm maar de ander was heel grillig en allerminst “perfect” volgens dokter Nino. “Ik adviseer u ze allebei terug te plaatsen. De kwaliteit van de embryo’s is minimaal, kijkt u zelf maar. Dus de kans dat ze zich nestelen is erg klein… Wat wilt u?” Tijd voor overleg was er niet, elke minuut buiten de koeling kwam voor mijn gevoel de kwaliteit niet ten goede. Meer geslaagde embryo’s waren er niet. Dit was de enige kans op een zwangerschap. En mijn beschermende moedergevoelens gierden dankzij de vele hormoon cocktails al door mijn lijf! “Do