Lieve Mattie,

Met tranen in mijn ogen keek ik begin dit jaar het filmpje waarin je vertelde papa te worden van een tweeling: de blijdschap maar ook het 'wennen' om twee kindjes tegelijk te krijgen was zo herkenbaar! Maar nu mocht de hele wereld het weten!

Als tweelingmama volg ik je op de voet en zo deel ik je oproep voor het tweelingenontbijt op onze Facebookpagina en een bekende van mij mag er bij zijn! 11 februari schrijft zij een blog over deze geweldige ochtend en de bekendmaking van het geslacht van de tweeling: twee meisjes! Ook ik heb twee meiden...

Ik zit twee ochtenden in de week in de auto richting mijn werk en luister dan naar jullie programma. Je bent een tijdje ziek maar precies op het moment dat ik weer Q-music aan heb staan in de auto, vertel je aan je collega's dat jullie meisjes al zijn geboren. Ik schrik en krijg kippenvel... wat moet dit een spannende tijd zijn! Zo klein, zo kwetsbaar... daar zijn ze weer: de tranen in mijn ogen.  Later denk ik regelmatig: hoe zal het met de kindjes van Mattie zijn?

En dan: afgelopen maandag krijg ik het bericht en lees jouw brief. Ik moet het twee keer lezen en daar zijn ze weer: tranen in mijn ogen. Dit is niet iets wat je met de wereld wil delen! Wat een ongeloof en verdriet. Maar ik lees ook veel kracht en dat is ook wat ik je toewens!

Omdat ik je als tweelingmama volgde bij elk 'tweeling moment' wil ik je via deze weg heel veel sterkte toewensen en dat je ergens een lichtpuntje vindt om weer verder te gaan.

Liefs tweelingmama