Bruine draad in het leven van een tweelingvader

Ineens besefte ik het deze week.. Eigenlijk is het de rode draad in mijn leven als (tweeling)vader de afgelopen jaren, of beter gezegd: de bruine draad.... Sommigen van jullie zullen al een donkerbruin vermoeden hebben van het onderwerp van deze gastblog: Poep, stront, kak, keutels, derrie, uitwerpselen, shit, baby-, peuter,- of kleutermest. Ik ben voor deze vijf jaar van mijn bestaan als vader nog nooit zoveel bezig geweest met het onderwerp. Hooguit met wat irritatie over hondenpoep onder een schoen of de praktische uitdagingen van een buikgriepje. Dat veranderde met de komst van Jippe vijf jaar geleden en al helemaal met de komst van tweeling Jelte en Jurre, deze week precies drie jaar geleden.

Als de beroemde scène uit de Lion king waarin de nieuwe toekomstige koning wordt gepresenteerd sta ik sinds die tijd regelmatig ook met gestrekte armen met mijn neus onder de achterkant van een jongen. Te snuffelen welteverstaan. En af en toe verdient de geleverde prestatie ook een kroon. Wie herkent niet dat hij of zij af en toe een kind in het voorbij kruipen of lopen eens even tegenhoudt om een blik in de achterkant van zo’n luier te werpen? Maar die tweeling heeft een hoop meer opgeleverd. En ja, die hoop is ook letterlijk bedoeld. Met zweetdruppels op mijn hoofd tel ik de dagen af dat de met luiers volgepropte container wordt opgehaald. En dat is dan pas de poep die het redt om opgehaald te worden. Sinds de tweeling er is heb ik al poep tussen de naden van de parket uitgekrabt (een schattige, blote fotoshoot met onbedoelde special effects), heb ik talloze rompers vol gele smurrie, sproeipoep of billenplas op de hand staan uit te schrobben (en zelfs een aantal uit pure ellende direct weggegooid), de letterdrollen van een trotse kleuter mogen bewonderen (waarbij puntjes van de i nog wel eens in de onderbroek te vinden waren) en heb ik als grootste shit ervaring een flinke lik poep geproefd. En nee, dat laatste was geen bewuste keuze! Het was het resultaat van het in gedachten aflikken van dat restje stroop dat nog op mijn hand zat van het smeren van die boterham.

Mijn laatste ervaring was die van vorige week: Op mijn papa-dag stop ik de tweeling graag in bad. Terwijl de tweeling in bad zat en ik alvast doeken en kleding pakte in de kamer naast de badkamer hoorde ik de zorgwekkende tekst ‘Ikke poep Jurre vangen’. Een sprintje naar de badkamer leerde me dat dit inderdaad een prima beschrijving was: Jelte die met zijn speelgoedvisnetje ronddrijvende drollen van een huilende Jurre aan het vangen was... En nee, wachten op ondersteuning van mama was er niet bij. Het is overigens los van deze laatste gebeurtenis toch al heel opvallend en statistisch zeer onwaarschijnlijk hoe vaak de tweeling voor een verrassing in hun luier zorgt als mama weg is. Soms verdenk ik ze ervan dat zodra de auto van mama de oprit afdraait ze mij letterlijk en figuurlijk een poepie willen laten ruiken en nee, daar blijft het dan niet bij. Geregeld ook dat ik vijf minuten na het ophalen van het kinderdagverblijf (‘Nee hoor, ze hebben nog niet gepoept, papa’) al konten sta af te vegen.

Opvallend ook hoe ze ook in dit gedrag een tweeling zijn. Als de ander de indruk heeft dat papa even gaat zitten na het verschonen van de een, is dat bijna garantie voor de ander om extra gas (en meer) te geven. Vaak staat de een ook bewonderend naast het verschonen van de ander om inhoudelijke feedback te geven ‘Jelte poept, papa. Jij sjoon later Ikke ook sjeet laten. Baaaa. Over de schattige manier van praten later meer... Overigens, voor wie het zich afvraagt: Ik heb het bad en de tweeling weer prima schoon gekregen. Ik besloot om daarna nog wat extra reinigingsmiddel bij de supermarkt te halen en er even op uit te zijn met die twee. Zodat ik ze daarna een filmpje kon laten kijken om ook zelf even bij te kunnen komen met het zetten van een kopje koffie en eigen wc-bezoekje. Het ‘gesprekje’ tussen de kassajuffrouw en mijn tweeling zorgde er overigens voor dat ik het echt bijna in mijn broek deed, om maar in het thema te blijven. Zij vroeg of de jongens met papa op stap waren en of ze nog wat leuks gingen doen dadelijk. De reactie van Jurre (zich al verheugend op het beloofde Peppa Pig filmpje): ‘Ikke papa pik kijken!’ Kak, hoe leg je dat dan weer uit?... Wordt vervolgd? Jeroen, Trotse, oververmoeide, overbezorgde (tweeling)vader van Jippe (5), Jelte & Jurre (bijna 3)