De nee-fase van je peuter: 5 tips

‘Neeeeeee! Dat hoef ik niet!’ Je peuter is vastbesloten om geen hap te eten en binnen een seconde ligt het bord inclusief je zelfgemaakte worteltjesstamppot op de grond. Jawel, de peuterpuberteit is begonnen. Vanaf een jaar of twee hebben onze kleintjes zich het woordje ‘nee’ snel eigen gemaakt en gaat dit hen op de een of andere manier beter af dan het woord 'ja' te zeggen. ‘Ik ben 2 en ik zeg nee’. Hoe overleef je samen met je peuter deze pittige nee-fase? Tweelingmama heeft het allemaal meegemaakt en zet vijf tips & trucs voor je op een rij.

1. Heldere en duidelijke taal

‘Nee, ik wil niet naar de winkel’. Duidelijke taal, je kind heeft er geen zin in. Belangrijk is dat je als ouder reageert in heldere taal en door pakt. Ben je normaal gesproken een ‘ik-draai-er-liever-omheen type’, dan is het slim om het deze keer anders aan te pakken. Leg kort uit waarom het belangrijk is dat er wél boodschappen worden gedaan en ga. Gewoon gaan! Meestal als je eenmaal onderweg bent, op de fiets of met de wagen is je kind het alweer vergeten en zit te zingen. Belangrijk: het tijdstip. Kies de juiste tijd want met een moe en hangerig kind aan het einde van de dag wordt het uitstapje minder gezellig.

2. 'Mee' kiezen

Ok, ik geef toe: je moet je kind geen acht verschillende opties geven als je hem of haar mee wilt laten kiezen maar denk aan twee, maximaal drie mogelijkheden. Wat ik bijvoorbeeld doe is soms twee setjes kleding per kind klaarleggen zodat ze kunnen kiezen maar ze toch iets aan hebben wat ik graag wil (in plaats van zelf de kast leeg trekken en een geweldige combinatie aantrekken). Of vraag of je kind na het eten nog wil worden voorgelezen of dat het direct gaat slapen? Zo vermijd je ook het antwoord 'nee'.

3. Grenzen aangeven

Iedereen (her)kent het wel: je kind staat stampvoetend en gillend in de supermarkt omdat hij nog niet klaar is in de speelhoek. Misschien snap je het niet waarom je kind nu meteen moet gillen, laat zien dat je het begrijpt. De speelhoek is ook gewoon leuk maar thuis kan je kind verder spelen. Laat dit hem / haar kalm weten, blijf consequent, pak je kind op en neem hem mee naar buiten. En wanneer het weer goed is, geef je je kind een dikke knuffel. Belonen werkt!

4. Vaker 'ja' zeggen

Uit onderzoek is gebleken dat ouders gemiddeld 27 keer per dag ´nee’ zeggen tegen hun kind(eren). Wij ouders kunnen er dus ook wat van! Bedenk alternatieven voor het woordje ‘nee’. Heeft je kind ontdekt dat de lade van je kast open kan? Vertel hem dat deze ook weer dicht kan: doe dat samen, geef een compliment: ‘Goed gedaan, nu zit de kast weer mooi dicht en dan gaan we nu weer met jouw blokken spelen.’

5. Reken extra tijd

Je moet over precies vijf minuten in de auto zitten, maar juist dan wil je peuter zelf zijn jas aan doen. Wanneer je hem wilt helpen roept hij ‘Nee, zelluf doen!’. Peuters denken dat ze al heel veel zelf kunnen maar ze hebben je hulp nog wel nodig. Dat vinden ze zelf niet dus ja, daar volgt weer een driftaanval. Omdat je kind zich wil ontwikkelen en wil leren, kost alles extra tijd. Neem die extra tijd zodat je zelf meer rust krijgt en minder strijd. Met als gevolg een relaxtere mama, ook tijdens de nee-fase!