Shoppen met een peuter
Afgelopen weekend... de meisjes hebben heel hard nieuwe zomerschoentjes nodig. De weersvoorspellingen voor komende week zijn goed dus we moeten gaan shoppen. Maar met twee peuters winkelen is geen goed plan (weet ik uit ervaring), dus beslissen we dat Maud thuis blijft bij Mark en ik neem Femm mee naar de stad. Dat gaat vast gezellig worden!
Al zingend in de auto rijden we richting de winkels. We komen rond 13.00 uur aan en wandelen richting de eerste schoenzaak. Femm houdt mijn hand vast en heeft er zin in. In de winkel moeten we met een lift, Femm drukt op de knopjes en voelt zich een hele dame. So far so good.
Ik zie leuke teenslippertjes voor de meiden staan en wil ze passen. Ineens besef ik me dat Femm een maillot aan heeft. NIET handig! Deze moet uit, gelukkig werkt ze goed mee en kunnen we de slippertjes passen. Ze staan leuk en besluit ze te kopen. Alleen, Femm wil ze niet meer uit doen. Met blote benen (het is 12 graden!), slippers en een jas aan loopt ze door de winkel. Ik loop achter haar aan en ze rent rondjes. Net te hard roept ze: "Mama, ik wil deze schoenen aaaaan!'. 'Snap ik Femm, maar we moeten ze betalen.' Schreeuwen: 'Neeeee, ik wil deze aan!'. Na veel onderhandelen zijn de schoentjes eindelijk uit en kleed ik Femm snel aan en vervolgens loop ik in rap tempo naar de kassa. Wanneer ik met een rood en bezweet hoofd vraag of ze nog een paar van deze schoenen in dezelfde maat hebben is het antwoord nee. Ik kan ze wel online bestellen. Tsja, laat ik dat dan maar doen. Ik bedank de beste verkoper en loop richting de lift. Gelukkig is Femm alles weer vergeten en drukt weer vrolijk op de knop. Zal het nu gezelliger worden?
We lopen de hoek om en ik heb al spijt dat ik deze route heb genomen; een draaimolen, midden op het plein. 'Mamaaaa, daar wil in in!'. 'Snap ik Femm, maar nu niet. Misschien komen we er straks nog langs,' 'Neeee, nu!'. 'Nee, straks!' Ik loop door en gelukkig loopt ze mee. In de volgende kledingzaak zit ze lekker te spelen met blokken en bouwt ze een heel dorp. Alleen dat 'dorp' moet weer netjes terug in de bak als we vertrekken. En dat is nou net niet de bedoeling. Ik maak er maar van dat andere kindjes het vast leuk vinden om ook met het dorp te spelen, schuif het netjes aan de kant en glip de winkel uit. 'Mama, andere kant op, draaimolen!'. 'Femm, straks gaan we kijken, echt!'
In de volgende winkel koop ik twee leuke shirtjes maar terwijl ik bij de kassa sta te pinnen, en dus niet de mogelijkheid heb om weg te lopen, loopt Femm op haar gemakje (met jas onder haar arm want die denkt ze niet aan te hoeven) richting de trap naar beneden. Ik zie haar niet meer en begin opnieuw te zweten. Schiet op lieve verkoopster, ik moet mijn kind achterna. De piepjes van het pinautomaat en ik heb betaald. Snel de spullen in de tas en ik ren richting de trap en daar staat ze 'netjes' te wachten. Op een rustige maar wel duidelijke stem laat ik weten dat ze niet zomaar kan weglopen. Ze lijkt niet echt de indruk want ze was toch niet weggegaan? Ook heeft Femm bedacht dat ze niet meer kan lopen dus handjes in de lucht en zeurmodus aan: 'Tillen, tilllllleeeen. Draaimolen!'. Zucht... het wordt tijd om wat te gaan drinken.
Gelukkig weet ik een plek waar ze ook een kinderhoek hebben en we duiken het lunchtentje in. Femm gaat meteen lekker spelen en ik bestel drinken en een taartje. Het is tenslotte een middagje uit, toch?! Ik zit bij te komen en een vriendin, die wist dat we in de stad waren, schuift gezellig aan. Ik besef me dat ik nog steeds geen schoentjes heb, gelukkig wel 2 jurkjes en 2 shirtjes maar waarvoor ik kwam hebben we nog niet. Dus we duiken nog een kinderschoenenzaak in maar wanneer deze beste mevrouw het nodig vindt om direct (en uit het niets) vanaf 3 meter afstand te zeggen dat Femm's laarsjes die ze nu aan heeft echt te klein zijn (die laarsjes passen nog prima), ben ik er klaar mee en loop ik de winkel weer uit. Goed, geen schoentjes maar ik besluit dat ik ze online bestel. Geen ramp!
'Mamaaa, draaimolen!'. Oja, die hadden we ook nog. We lopen richting de auto en ze mag 1 rondje in de draaimolen. Ook de vrouw die de kaartjes verkoopt, zegt (op mijn verzoek) dat ze maar 1 rondje mee kan. Femm geniet op haar roze motor en na 1 rondje gaat ze zonder protesteren mee.
He, dat valt mee. Maar we lopen nog geen 10 meter verder en ze ziet een friettent. 'Ik wil frietjes!'. 'Ja, dat is ook lekker maar vandaag niet'. 'Jawel, ik heb hongerrrr!'. Het is ondertussen 16.00 uur en ik kan me voorstellen dat ze wel iets lust maar na een fristi, cakeje en rondje in de draaimolen vind ik het wel mooi geweest. Femm denkt er echter anders over dus met veel geschreeuw lopen we de straat door. Wanneer ze wat rustiger is, doe ik nog een poging om mijn favo winkel in te lopen. Mijn vriendin is even meegelopen maar wanneer Femm blijft huilen, een rokje (ze wil die! maar mama vindt deze wat te duur ;) uit de rekken pakt en mee naar buiten neemt, waardoor het alarm af gaat, mensen lachen om de kleine dief maar ik er ondertussen echt wel klaar mee ben.... sjouw ik Femm mee naar de auto. Zeg snel mijn vriendin gedag: 'Sorry voor de chaos' en race naar de auto. Eindelijk zit Femm in het autostoeltje en ze blijft roepen 'Friet! Frietjessss'. Ik ga rijden en ze probeert vol te houden maar hoor ineens een hele zachte 'Frietjes' en ze valt in slaap. Ik rij rustig naar huis, kan een half uurtje bijkomen in de auto en bestel morgen die leuke schoentjes wel!
