'Druk zijn' is voor losers... op naar balans!

''Druk zijn' is voor losers', dit beschrijft Tony Crabbe in zijn boek 'Nooit meer te druk'. Dit lees ik terwijl ik bezig ben met een grote redactionele opdracht voor mijn eigen bedrijfje 'meersocial'. Het zet mij direct aan het denken. Hoe vaak roep ik 'Sorry, ik kan niet... erg druk op het moment' of 'Pff, ik ben echt veel te druk...'. Tsja, zijn het keuzes die je maakt (zoals Tony dit zegt) en kunnen we niet anders?

Als ik naar mezelf kijk is het natuurlijk niet gek dat dit een hele drukke periode is in ons leven. Een tweeling krijgen is niet niks, en nu 2,5 jaar later en 2 banen verder (en daarbijhorende sollicitaties) lijkt het alleen maar drukker te worden. In die tijd ook gestart met een eigen blogsite, blogger voor MAMA to the Max, betrokken bij Doingoood... Structurele samenwerkingen die terug komen en waar ik dan voor mijn gevoel zeker iets mee 'moet'. Het is vooral heel erg leuk om hiermee bezig te zijn maar ik moet het dan ook wel doen. En vergeet daarbij niet alle dagelijkse (incidentele) dingen tussendoor: een thema 'Eet smakelijk' op het kinderdagverblijf dus de vraag aan ouders iets lekkers mee te nemen? Oh, dat doe ik wel! Ik maak wel een extra traktatie tussendoor... Iets te organiseren? Ik doe graag mee! Extra avondje werken? Geen probleem... en zo kunnen we nog wel even door gaan.

Maar is het wel echt geen probleem? Of doe ik het ook echt wel graag? Ik ben er eens over na gaan denken nadat ik zo'n twee maanden geleden door de bomen het bos niet meer zag en continu achter de feiten aan liep. Ik besefte dat onze meisjes nog zo klein zijn, dat ik daar toch echt meer van wil genieten dan ik op dat moment deed en dat ik toch echt wel keuzes heb. Op mijn verjaardag (eind februari) kwam ik tot dit inzicht toen ik een kaartje kreeg van een vriendin waarop staat: 'This is your year to let dreams come true'.

Ik besloot om wat vaker 'nee' te gaan zeggen. Ik ben heel erg happy in mijn werk maar moet ook daarin grenzen bewaken. Want juist als ik happy ben... dan wil ik nog wel eens teveel. En dat kon misschien voor de geboorte van onze tweeling, maar nu even niet.... Ik vind bloggen echt geweldig, maar op het moment wil ik vooral mijn eigen blogsite laten groeien en bloeien. Misschien wil je mij daarbij helpen? Deel gerust onze Facebookpagina of onze site www.tweelingmama.com. Hoe mooi is het om al die mama's we met jullie verhalen en ervaringen te bereiken? Want zoveel is er nog niet voor tweelingmama's. Helpen jullie mij mee?

Dit deed mij ook besluiten om te stoppen met bloggen voor MAMA tot the Max. Een gave blogsite en zo'n twee jaar geleden startte ik al met bloggen voor deze website. Met pijn in m'n hart is het dus wel... maar ik merkte dat ik er gewoonweg geen ruimte meer voor had. Hierdoor was ik minder betrokken en dan moet je keuzes maken. Ik heb overigens gisteren wel 'Het grote Etos Mama & Babyboek' uit de schappen gepakt waar Marjon van MAMA to the Max op de cover staat. Zo trots op haar en trots dat ik voor haar heb mogen bloggen. En wie weet kom ik nog eens terug in de toekomst...

(Bron: Etos)

Ook kijk ik heel erg hoe je dingen kan combineren, in je werk, vrijwilligerswerk en ZZP-werk. Hoe mooi is het als dit samenkomt en waardoor het tijd scheelt? Binnen mijn werk zitten we ook in een coachingstraject en als deels leidinggevend ben ik aan het kijken hoe ik beter mijn tijd in kan delen. Ik geloof wel in timemanagement, maar dit moet dan wel voor langere termijn,

En, verder soms even wat meer tijd voor jezelf nemen. Dat kan natuurlijk op allerlei manieren, theetje bij een vriendin, theater met een andere vriendin, shoppen met mams en m'n zus... en misschien iets van yoga? Iemand nog tips hiervoor?

En dan het allerbelangrijkste: genieten van mijn meisjes! Want de tijd vliegt en dat is geen keuze maar een feit. We moeten alweer na gaan denken over de schoolkeuzes... Maar voor die tijd wil ik optimaal van ze genieten, leuke dingen met ze doen, verwonderen over kleine dingen die onze meisjes zien en horen want die 'grote wereld' staat straks alweer voor de deur als ze naar school moeten. Nog even rustig aan en dan laten we dat 'druk zijn' dus maar even achterwege.