Een dag uit het leven van een tweelingmama

Regelmatig krijg ik de vraag of het druk is met een tweeling en hoe ik het toch allemaal doe. Daarom deel ik op mijn blog een dag uit ons leven. Bijvoorbeeld zo'n dag als gisteren...

Dinsdag 1 november

00.15 uur - In de verte hoor ik Maud huilen. Ik droom nog iets weg en schrik dan echt wakker. Ja, het is weer zover. Onze Maud is niet onze beste slaapster en met regelmaat horen wij haar dan ook 's nachts. Ook deze keer hoop ik dat ze toch weer in slaap valt, maar helaas... Ik ga naar haar toe en na veel snikken roept ze 'Uit uit', net iets te hard en ik krijg al hartkloppingen bij het idee dat zuslief, die in een andere kamer ernaast ligt, nu ook wakker wordt. Ik pak haar snel op en ineens is dan ook al haar verdriet verdwenen. Goed, ze weet het dus precies, gaat lekker tussen papa en mama in liggen en slaapt verder. Ik lig nog een tijdje te draaien en val gelukkig zelf dan ook in slaap.

06.30 uur - Ik geloof dat ik weer wat gejammer en gehuil hoor. Ik kijk op de klok. Dat uurtje tijdsverschil deze week merk ik wel... Zucht, maar goed... alles beter dan kwart over 5 zoals de dag ervoor. Mark staat op en haalt Femm uit bed. Beide meisjes liggen nog even bij mij, drinken melk en om 07.00 uur kleden we ze aan en zetten we ze beneden in de kinderstoel, broodje erbij, Peppa Big op de ipad en Mark blijft beneden bij ze. Het is fijn dat we samen het ochtendritueel kunnen doen en ik spring snel onder de douche en kleed me aan.

07.50 uur - Tijd voor de kinderopvang. Samen met Mark breng ik ze weg. De opvang is vlakbij en als we samen mee lopen hoeven ze niet in de kinderwagen en kunnen ze lekker meelopen. Wel aan de hand, maar dat is een uitdaging. Ook nemen de dames alle tijd, terwijl we (uiteraard) haast hebben. Op de opvang is het meestal nog drama als ik de deur uit loopt. Twee huilende kids achter me aan die niet willen dat mama weggaat. Ik weet dat dit na een paar minuten voorbij is, maar lekker weggaan is anders. Ik race naar huis en werk eerst een uurtje vanuit huis voordat ik naar mijn werk ga.

09.00 uur - Ik heb sinds kort de luxe dat ik vlakbij huis werk en als ik om 09.00 uur de deur uit ga, ben ik ook rond die tijd op mijn werk. Geen files, en het scheelt echt in de planning. Fijn dus! Ik ga aan de slag en werk tot 13.00 uur. Ik haal de kids van de opvang, dit keer zonder buggy en ze lopen netjes aan de hand mee. Wow, dat is de eerste keer en ik loop als trotse mama in het midden en besef hoe rijk ik ben met deze twee meisjes aan mijn hand. Af en toe gaan ze erbij zitten omdat ze zo moe zijn, maar ze doen hun best en met veel geduld komen we thuis aan.

13.30 uur - Maud en Femm hebben al broodje gegeten op de opvang dus ze kunnen meteen door naar bed. Allebei rennen ze naar de trap en ik denk altijd: hoe zorg ik dat ze beiden veilig boven komen? Ze maken er een soort wedstrijdje van en ik roep maar 'Pas op', 'Aan de andere kant lopen', 'let op je zus', en 'Je valt,,,' maar hoe angstiger ik doe, hoe leuker zij het vinden om gekke (lees: gevaarlijke) dingen uit te halen. Soms denk ik dan wel: met eentje is dit zoveel makkelijker. Je hoeft je dan maar op 1 kind te focussen, of het nu traplopen is, lopen naar de opvang of buitenspelen... Soms kom ik echt handen tekort en hoop ik maar dat het goed gaat. Maar goed, ik doe Femm haar slaapzak aan en leg haar alvast in bed. Ze wordt kwaad omdat Maud nog rondloopt. Ik snap haar maar zeg altijd: 'Ik kan maar 1 kindje tegelijk doen' en wie dat is, is altijd net hoe het loopt... Maud leg ik ook in bed en ik race naar beneden om melk voor ze te pakken. Ze vallen altijd lekker met de fles in slaap... Ik wil net het traphekje dicht doen en dan gaat de bel. Een nieuwe buurvrouw staat aan de deur, we hebben elkaar al gezien op de opvang waar haar kindje ook naartoe gaat en we kletsen wat.

14.00 uur - Ik moet nog even wat werk doen maar er moet ook nog een was opgevouwen worden en ik moet nog wel wat dingen regelen voor mijn ZZP-werk. Ik heb hier precies 2 uur de tijd voor want dan hoor ik Femm huilen. Meestal slaapt zij overdags korter dan Maud (aangezien dat onze nachtbraker is ;) en ik ga altijd zo snel mogelijk naar boven om te voorkomen dat Maud ook wakker wordt.

16.00 uur - Femm zit heerlijk bij mij op schoot en we gaan samen tekenen. Het is koud en mistig buiten dus we besluiten om lekker binnen te blijven. Ik merk altijd wanneer 1 van de meisjes wakker is, dat ze veel rustiger bij mij zitten. Samen zijn ze altijd bezig, druk, er is een soort competitie en ze willen allebei (logisch) je aandacht. Nu zitten we dus even te relaxen samen en rond 16.30 uur wordt ook Maud wakker. Sindskort laat ik Femm dan even alleen beneden. Eerst zette ik haar 'vast' in de kinderstoel of de box maar ik moet het toch ook gaan proberen en met 2 doe je dat misschien iets sneller... Ik neem Maud naar beneden en omdat ze nog moet wakker worden, zit ze ook een tijdje bij me te knuffelen.

17.00 uur - Terwijl de meiden spelen ruim ik nog wat op en begin ik daarna met koken. Voor de meisjes heb ik dit keer wat anders dan voor onszelf en de keuken is al snel een ontploffing. Maar ook de meiden vinden het mega interessant om 'mee' te helpen dus ze mogen mij wat dingen aanggeven en dat gaat goed totdat ze dan ook het liefst aan het fornuis zitten. Na een aantal keer 'nee' tegen Maud te hebben gezegd, zal Femm ondertussen even aan de knoppen zitten en merk ik dat ik het even niet overzie. Op die momenten, als ik daadwerkelijk handen en ogen tekort kom, zet ik ze in de kinderstoel, en met veel strijd zet ik ze vast met riempjes want anders klimmen ze er even hard weer uit. Ik zet de ipad aan (het ochtendritueel herhaalt zich maar dan met avondeten) en terwijl ik aan het koken ben, komt Mark thuis,

18.00 uur - We eten met elkaar, nou ja eten... Maud en Femm vinden de laatste maanden het avondeten niet veel aan. Ik probeer er groente in te krijgen maar het lukt maar niet. Strijd dus... En als er eentje al begint met 'Nee eten' dan eet de ander automatisch ook niet. Frusterend, zeker zo aan het einde van de dag als je zelf ook moe bent. Het eten ligt ondertussen overal behalve op hun bord of in hun buikjes en ik weet wat me straks weer te doen staat: vloeren schoonmaken, de hele kinderstoel en stofzuigen... tsja... Ik besluit dan ook dat ze nog een broodje kunnen krijgen en daarna gaan ze in bad.

19.00 uur - In bad spelen vinden ze erg leuk en dan geniet ik ook dat ze zo samen zijn. Wat lijkt het mij toch fijn dat je altijd je maatje bij je hebt. Dat is heel veel waard. Tegelijkertijd zitten ze elkaar ook regelmatig in de weg, natuurlijk willen ze allebei onder de douchekop staan maar we hebben er maar 1. Femm zorgt meestal dat ze de eerste is, dus ik moet Maud regelmatig een handje helpen zodat ze soms ook de kans krijgt ;) Natuurlijk willen ze ook net hetzelfde speeltje en vinden ze elkaar dus echt even niet leuk. Ik merk dat we regelmatig die strijd hebben en dat is soms heel vermoeiend. Ik weet ook dat ze niet zonder elkaar kunnen en dat ze ook echt vriendinnetjes zijn.

19.30 uur - Femm leggen we na het bad in bed. Ze is moe en wil slapen. Aangezien Maud meer een avondmens is, nemen we die nog even mee naar beneden en zit nog wat te tekenen. Om 20.15 uur leggen we haar ook in bed. Meestal komt ze dan nog een keertje 's avonds maar deze keer hebben we geluk. Het is soms best vermoeiend dat de meisjes niet hetzelfde ritme hebben qua slapen. We hebben vaak pas om 21.00 uur echt avond, 's nachts komt Maud nog regelmatig en rond 06.45 uur is Femm meestal weer wakker en Maud slaapt gerust uit tot 08.00 uur.

Dit is een dag uit ons leven. Ook hebben we dagen dat de oma's oppassen en dan gaat het natuurlijk weer anders... Wat het soms extra zwaar maakt, is dat je met twee 2-jarigen handen tekort komt. Ze willen alles (zelf) doen, maar kunnen lang nog niet alles. Maar als mama kan je je ook niet in 2en delen. Dat maakt dat het soms erg druk is en het ook zwaar kan zijn. Maar aan de andere kant weten wij niet beter. Maud en Femm zijn onze eerste kindjes en vanaf dag 1 hadden we er ineens 2! Het eerste jaar was druk en intens maar toch vind ik van 1 tot 2 jaar nog veel drukker... Het opvoeden begint dan echt en met 2 totaal verschillende meiden moet ik daar mijn weg in vinden. Maar dat heeft (denk ik) elke ouder, ook met 1 kindje. En ook jullie zijn druk, volgens mij is iedereen druk, Ik probeer zelf alleen niet teveel bezig te zijn met 'het druk zijn' maar vooral te genieten van alle momenten en het leven te vieren!

Ik ben benieuwd hoe jouw dag als (tweeling)mama er uitziet?