Slapen? Doe mij maar een feestje!
Dat een tweeling verschillend kan zijn, dat weten wij ondertussen. Dezelfde ouders, dezelfde zwangerschap, op dezelfde dag geboren... en toch zijn onze meisjes zo anders, al vanaf het begin! Maud is als eerste geboren, de kleinste maar vlug ;) Al vijf dagen voor de uiteindelijke bevalling werd ik opgenomen in het ziekenhuis, ons dametje was er klaar voor. Daarentegen zat haar zusje nog prima. Wat was het dan ook een schok voor haar toen ze 'ineens' na 34 weken op de wereld kwam. Eigenlijk zie je hier al het verschil in karaktertjes. Maud is ontzettend beweeglijk, wil overal bij zijn en dit betekent dat ze het liefst ook niet gaat slapen. Femm is ons dromertje, zit rustig te staren, laat zich af en toe flink horen, kijkt een keertje en valt al gauw weer in slaap. Verschillend dus, met als gevolg dat ik nog steeds geen ritme heb met beide dames.
Soms gaat het een paar dagen goed: fijn, ze slapen 's middags gelijk dus ik heb ook even mijn handen vrij. Dit duurt hooguit drie dagen en dan... Maud heeft ineens geen zin meer om te slapen. Nou ja, zij houdt het dan tot 3 uur vol en dan is haar zus weer net wakker voor het hapje met als gevolg dat ik de hele middag een wakker kind bij me heb. We blijven oefenen en ik probeer consequent te zijn. Maar wat als ze gewoon niet gaat slapen?? Soms helpt een rondje wandelen maar dan moet het wel droog zijn (en tja, we wonen in Nederland). Of ze gaat even in de draagzak maar ook dan functioneer je zelf niet echt in het huishouden. Goed, uiteindelijk valt ze dan toch in slaap en kijk ik alweer uit naar de avond. Ook dan is onze kleine meid liever van de partij, ze houdt wel van een feestje, dan dat ze haar oogjes dicht doet: je zult eens wat missen! Afgelopen week heeft ze drie avonden tot bijna 22.30 uur bij ons gezeten. Wat we ook probeerde, slapen deed ze niet. Hoe fijn was het toen we op de vierde avond beide meisjes voor 21.00 uur op bed hadden liggen. Het slaapliedje, slaapknuffeltje en een dikke kus hielpen deze keer wel. We duimen dat het vanavond weer goed gaat... En tips zijn welkom :)
Tips: inbakeren, knuffeltjes en slapen in de kinderwagen
Toen Maud & Femm thuis kwamen uit het ziekenhuis vond ik het ledikantje te groot. Ik had achteraf spijt dat ik toch geen wiegjes had gekocht voor onze kleine meisjes. Ik ben toen op zoek gegaan naar een goede inbakerslaapzak en op advies van een vriendin heb ik de Puckababy aangeschaft. Bij ons een groot succes! Onze meiden werden er heel rustig van en gingen beter slapen. Na vier maanden merkten we dat Maud het niet meer prettig vond, ze wilde haar armpjes bewegen en toen hebben we gekozen voor de slaapzakjes van Puckababy. Daar slapen ze nu nog in.
Onze meisjes hebben twee 'vaste' knuffeltjes. In de wandelwagen het konijn knuffeldoekje van Happy Horse en in het bedje ook een konijntje (doudou) van Catimini, gekregen van hun oom en tante uit Parijs. Dit konijntje heeft aan de ene kant zijn oogjes open en aan de andere kant dicht. Zo kunnen we de meisjes straks 'leren' dat als het konijntje gaat slapen, zij ook gaan slapen. Ook vinden ze de kleurtjes en het patroontje erg mooi.
's Middags leg ik de meiden altijd in de wandelwagen voor hun middagslaapje. Dit vinden ze fijner dan in hun bedje. Maar over maximaal twee maanden passen ze niet meer in de bakjes en moeten ze 's middags wel in hun ledikant gaan slapen. Iemand tips? Ik heb het namelijk al een aantal keer geprobeerd maar dan zijn de meiden zo weer wakker of willen niet gaan slapen.
