Even voorstellen: Op de foto zie je de laatste uurtjes dikke buik van mijn tweelingzwangerschap en op de andere het resultaat, Floor en Sophie (28-04-2016) met hun grote broer Max (24-04-2014). De reden dat ik voor tweelingmama mag bloggen zijn uiteraard de meiden. Een twee-eiige tweeling, en ze lijken allebei sprekend op hun grote broer. De rest van het gezin bestaat verder nog uit vriendlief Robin en ikzelf, Eva. Vroeger als ik een ‘jonge’ mama zag met drie kinderen dacht ik altijd; ‘zo die is vroeg begonnen’. Nu weet ik dat het niet zo hoeft te zijn. Je kan er namelijk ook twee tegelijk krijgen! Zo ook bij ons. Het was een complete verrassing dat er na Max nog een kindje kwam en nog grote
Mei 2016, tijdens de middag ergens in een stad in Vlaanderen:”En gaan jullie dit jaar op vakantie?”. “Ja hoor gewoon een rustige vakantie.” Blikken draaien zich in mijn richting – het antwoord lijkt al gekend – toch vragen ze:”En jullie? Met drie kids zal het de zee worden zeker?” “Nee hoor, wij gaan naar Canada en Amerika.” Monden vallen open en het wordt even stil aan tafel. Ik zie ze denken of we helemaal gek geworden zijn. Zo ging het nog een paar weken verder als ik vertelde over onze vakantieplannen, want reizen met kinderen dat lijkt voor velen onmogelijk. Wie zijn die mensen die graag ver reizen mét kinderen? Mijn naam is Sarah, mijn man Johan leerde ik zo’n 15 jaar geleden kennen, w
Ik ben Carlijn (37), trotse tweelingmoeder van Neele en Juune. Ik geef je een kijkje in de keuken van het BAM-moederschap. Van jongs af aan had ik een grote kinderwens. Op mijn achttiende zei ik al dat als er geen man zou komen, ik alleen voor een kindje zou gaan. Toen wist ik natuurlijk niet dat ik vijftien jaar later ook daadwerkelijk die weg zou bewandelen. Af en toe kwam er wel een Prince Charming voorbij, maar uiteindelijk bleken ze nooit zo charmant te zijn als ik in eerste instantie dacht. Op mijn 33ste besloot ik het traject in te gaan om via een zaaddonor proberen te zwanger te worden; het zogenaamde BAM-moederschap. Nu vind ik de term BAM enigszins misleidend, in tegenstelling tot
20 februari 2016, ik herinner het me nog als de dag van gister. Een positieve zwangerschapstest. Twee streepjes die aangeven dat ik zwanger ben. Wij worden papa en mama! Ik ben Lizanne, 25 jaar en ruim 3 jaar samen met mijn vriend. We hebben beide een goede baan, we houden van feestjes, gezelligheid, vrienden, familie, spontaan op vakantie gaan, stedentripjes en mooie reizen maken. Eind 2015 ben ik vanwege de vele bijwerkingen, tijdelijk gestopt met de pil. Deze tijdelijke pilstop zet ons aan het denken. Hoe zou het zijn met een kindje erbij? Dat past toch helemaal niet in ons leven? Maar het is wel heel leuk hè? Oké, we gaan ervoor. Één baby, dan hoeven we ons vrije leventje nog niet helema
Ik knal de deur dicht en gooi de lievelingsknuffel van Maud door de woonkamer. Eigenlijk niet eerlijk want Maud zit al in de kinderstoel aan tafel te wachten op het avondeten terwijl Femm alles bij elkaar schreeuwt omdat ze, na (weer) een flinke ruzie met haar zus, niet de kinderstoel in wil, laat staan eten. 'Neeeee mama!', roept ze keihard en ik roep nog harder 'Jaaa, Femm! Je MOET NU gaan zitten'. Maar je snapt het wel: het heeft weinig effect. Ze draait zich om en rent naar d'r speelgoed. 'Tsja, dat is ook veel leuker', mompel ik. Maar wie bepaalt de regels? Soms twijfel ik daar wel eens aan... Uiteindelijk zitten we met z'n vieren aan tafel. Manlief zegt niet al te veel omdat hij weet d
Ooooh, daar gaan ze hoor! Onze meiden, rugzak mee... Voor het eerst naar de kinderopvang. Maud en Femm zijn nu bijna 21 maanden en toe aan een ochtendje spelen met andere kinderen. Ik overtuig mezelf ervan dat het heel goed voor ze is en dat het ook tijd wordt... maar stiekem vind ik het ook erg spannend. Hoe gaan ze het ervaren en wat als ze niet willen blijven? Ze zijn oud genoeg om te snappen dat het een nieuwe omgeving is. Ik zie het al voor me: twee huilende kinderen aan allebei mijn benen... Het is dinsdagochtend, dit wordt de vaste 'opvang ochtend' voor onze dames. 06.30 uur gaat de wekker. Even een nieuw ritme want normaal gesproken komen de oma's onze kant op en kan ik de meisjes le
